دلواپسی
14 سپتامبر 2021
محکوم
18 ژانویه 2022

در قلبِ شبی چای گلِ محمدی باشد و تو
آهنگ اِبی و بوسه‌های ممتدی باشد و تو
در کلبه‌ی دنجی وسط دامنه‌ی لیلا کوه
من باشم و آرامش عشق ابدی باشد و تو

شاعر: مجید احمدی

2 دیدگاه

  1. جعفری گفت:

    سلام وقت بخیر.
    جناب احمدی بنده فقط نظر شخصی خودمو میگم خدمتتون جسارت نباشه خدایی نکرده!از دیدگاه بنده اگر خداوند چنین استعدادی به من داده بود که بتونم شعر بگم ،متن بنویسم و….شاید شعری میگفتم یا متنی می‌نوشتم که شنونده و خواننده رو به سمت خدا ببره که هیچ عشقی پایدار تر از این عشق نیست برای اهل بیت شاعری میکردم که فانی نباشه وخواننده بره به سمت وسوی خداوند وعشق واقعی وابدی. به عنوان مثال وقتی شنونده این سبک شعر هارو میخونه به سمت غیر خدایی می‌ره منظورم این هست که مثلا شخص مجرد بخونه یا کسی که حتی متاهل باشه ولی آرامش نداشته باشه فقط یک اه حسرت می‌کشه و…..
    چه بهتر که این استعداد باعث آرامش همه قلب ها بشه و افراد رو سوق بده به سمت عشق ابدی ،تا عشق های امروزی و……
    به هرحال بنده قصد جسارت نداشتم فقط نظرمو گفتم و براتون آرزوی موفقیت میکنم.

    • مجید احمدی گفت:

      ممنون از وقتی که گذاشتین و نظری که ثبت کردین نظر شما کاملا محترم و خوب است انشالله که هرجا هستید موفق باشید .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *